Tryggðareiðinn tókstu frá mér
týndir mínum gæfusjóð.
Aðeins skildirðu eftir hjá mér
örlaganna brunna glóð.
Allar hjartans undir þrotnar
ástin köld sem hrímað gler.
Vonir minna borgir brotnar
sem byggðar voru handa þér.
Fyrir handan fjöllin háu
finn ég liggja sporin þín.
Engilskæru augun bláu
aftur birtast minni sýn.
Ljúft er þá að lifa og dreyma
og líta yfir farinn veg.
Minningarnar mun ég geyma
meðan lífs ég anda dreg.
Bárur glampa á bláum ægi
blækyrr nóttin faðmar jörð.
Sól við hafsbrún gullin glóir
geislum vefur Siglufjörð.
Þá er frítt um fjöll og dali,
fugl í lofti kveður dátt.
Sumarnótt með söng og yndi
sólin skín í norðurátt
sólin skín í norðurátt.